ΣΜΕΟΥΡΟ

Μικροί αλλά θαυματουργοί, πεντανόστιμοι καρποί του δάσους.


Το σμέουρο φύεται σε όλη σχεδόν τη χώρα μας , το συναντούμε σε μεγάλο υψόμετρο από τα 900 έως 2000 μέτρα.Είναι ένας πολυετής, αυτοφυής θάμνος. 
Το βρίσκουμε σε ξέφωτα δασών, δασικούς δρόμους, μονοπάτια αλλά και σε πετρώδεις πλαγιές.

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, τα σμέουρα ήταν λευκά μέχρι που κάποτε ή νύμφη Ίδα, θέλησε να δώσει στον  Θεό Δία λίγους καρπούς για να κατευνάσει το θυμό του, αλλά καθώς τους μάζευε πλήγωσε το στήθος της με ένα αγκάθι του φυτού. Το αίμα της νύμφης πετάχτηκε στο θάμνο και  λέκιασε τους καρπούς του, με αποτέλεσμα να αλλάξει χρώμα. Από τότε σχεδόν όλα τα Σμέουρα απέκτησαν αυτό το κατακόκκινο, λαμπερό χρώμα..

.

Τα περισσότερα είδη σμέουρων είναι κόκκινα αλλά υπάρχουν μαύρες και μώβ ποικιλίες.

Είναι καρπός νόστιμος, αρωματικός, με μιά ιδιαίτερη γλυκόξινη, φρουτώδη γεύση.
Αυτοί οι υπέροχοι θάμνοι ανθίζουν από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο. Οι καρποί ωριμάζουν από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.


Τα σμέουρα αποτελούν εξαιρετική πηγή φυτοχημικών, όπως οι ανθοκυανίνες, οι φαινόλες, οι τανίνες και οι λιγνάνες, ενώ η συγκέντρωσή τους σε ελλαγικό οξύ είναι αρκετά αυξημένη. Οι μεγάλες ποσότητες των παραπάνω αντιοξειδωτικών προσδίδουν στα σμέουρα ιδιαίτερα υψηλή αντιγηραντική δράση, ενώ αποτελούν και εξαιρετική πηγή φυτικών ινών καλύπτοντας περίπου το 16% της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας. Επιπλέον, είναι πλούσια σε μαγγάνιο, βιταμίνες C και Κ, φυλλικό οξύ, μαγνήσιο, κάλιο και χαλκό.

Τα σμέουρα χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική σε πολλές συνταγές και παρασκευές. Συνοδεύουν επίσης  τέλεια γιαούρτια και παγωτά. Μπορούμε ακόμη να τα φτιάξουμε μαρμελάδα, σιρόπι, ξίδι και λικέρ.