ΑΓΡΙΟΦΡΑΟΥΛΑ

Η φραουλίτσα του δάσους είναι γευστικότατη και αρωματική. (Καμία σχέση με τη γνωστή φράουλα των θερμοκηπίων που συνήθως είναι άνοστη). Το όνομά της προέρχεται από το άρωμά της. Fragans  ( Fragaria vesca ) στα Λατινικά.

Φυτό ποώδες με μακρύς, λεπτούς βλαστούς που έρπουν πάνω στο έδαφος και ριζοβολούν σε κάθε γόνατο, ύψους μέχρι 30 εκατοστά, ελαφρά τριχωτό. Τα φύλλα είναι πριονωτά, τρίφυλλα που σχηματίζουν ρόδακα και ο ανθικός βλαστός έχει 3 - 10 άνθη. Αναπτύσσεται σε δασώδης περιοχές προτιμώντας εδάφη υγρά.
Πολτοποιούμε ένα κιλό ώριμες φράουλες και τις βάζουμε σε ένα μπολ με ένα τουλπάνι από πάνω ώστε να μην εμφανισθούν οι μπεκρήδες  (τα  μυγάκια του ξυδιού που χαλάνε τη γεύση) . Με σταθερή θερμοκρασία 200  και άνω, σιγά - σιγά αρχίζει η ζύμωση. Μόλις μυρίσει κρασί σουρώνουμε με το τουλπάνι και προσθέτουμε ελάχιστο ξύδι. Εμφιαλώνουμε και κλείνουμε το μπουκάλι με κουζινόχαρτο για να αναπνέει. Λίγη υπομονή και το φραουλόξυδο θα αρωματίσει την σαλάτα ντομάτας ή τις σάλτσες για κόκκινο κρέας.  

Από φράουλες, παρασκευάζονται, μαρμελάδες, λικέρ και ένα είδος κρασιού.Οι αγριοφράουλες δεν χρειάζονται καθόλου ζάχαρη, έχουν γλυκιά γεύση με ένα λεπτό άρωμα το οποίο έχει χαθεί στις περισσότερες καλλιεργούμενες φράουλες