5 κιλά γάλα στους 30 βαθμούς
5 κ.σ. γιαούρτι(ή 100 ml χυμό λεμονιού ή 200 ml υγρό απο προηγούμενη τυροκόμιση)
1/2 κ.γ. πυτιά για το πήξιμο του γάλακτος
1 κ.σ. αλάτι χοντρό
Αφού έχουμε ζεστάνει το γάλα στους 30 βαθμούς, το βάζουμε σε πήλινο δοχείο, προσθέτουμε το γιαούρτι(ή το χυμό λεμονιού ή το υγρό απο την προηγούμενη τυροκόμιση), το αλάτι και ανακατεύουμε καλά. Στη συνέχεια προσθέτουμε την πυτιά αφού την έχουμε πρώτα αραιώσει σε λίγο γάλα. Σκεπάζουμε καλά, το αφήνουμε ακίνητο για περίπου 24 ώρες μέχρι να ξινίσει.
Στη συνέχεια το μεταφέρουμε σε τσαντίλα ή καλούπι για να στραγγίξει.
Αν θέλουμε το ξινοτύρι μας μαλακό το αφήνουμε μόνο λίγες ωρες στο καλούπι ή την τσαντίλα, αν το θέλουμε πιο στερεό το αφήνουμε για 2-3 μέρες.
Το υγρό που θα τρέξει από την τσαντίλα το κρατάμε για να το χρησιμοποιήσουμε αντί για το λεμόνι ή το γιαούρτι. Για 5 κιλά γάλα θα κρατήσουμε περίπου 200ml υγρού.
Λαογραφικές πινελιές - Θύμησες της μαμάς Μαρίας.
''Οι νοικοκυρές παλιά έφτιαχναν το ξινοτύρι απο το ξινόγαλα, δηλαδή απο το υγρό που έμενε απο την παρασκευή του βουτύρου.Η διαδικασία είχε ως εξής : έβαζαν το γάλα μέσα στο κυλινδρικό ξύλινο καδί (ή κάδη ή μποτινέλο), και με ένα μακρύ ξύλο, που στην κάτω άκρη του, είχε έναν στρογγυλο δίσκο με μεγάλες τρύπες, χτυπούσαν το γάλα με δύναμη περιστροφικά μέχρι να χωριστεί το βούτυρο. Λένε πως χρειάζονταν 400 με 500 χτυπήματα μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία.Μάζευαν το βούτυρο σχεδόν στερεό πια, με τις παλάμες τους και το έβαζαν σε μια λεκανίτσα περιχύνοντας το με κρύο νερό, για να σφίξει καλά.Το υγρό που περίσσευε μέσα στο καδί ήταν το ξινόγαλο
Το ξινόγαλο το έβαζαν να βράσει σε πολύ σιγανή φωτιά, όταν άρχιζε να σχηματίζεται το ξινοτύρι στην επιφάνεια της κατσαρόλας το μάζευαν με έναν κεψέ.
Το ξινοτύρι παλιότερα το έβαζαν στα τηγανοψώματα, στα τυροπιτάρια και στις πίτες, πολλές φορές αποτελούσε την πρώτη ύλη στην τηγανιστή.Επίσης το έτριβαν πάνω απο τα φτιαχτά μακαρόνια,τις χυλοπίτες και τον τραχανά.
Όι παλιοί νοικοκυραίοι αντάλασσαν πρόιόντα, έτσι όταν κάποιος έδινε 1 κιλό ξινοτύρι έπαιρνε τρία κιλά σιτάρι.
Το ξινοτύρι στη Στενή τα παλιά χρόνια το έλεγαν κλότσο.''
5 κ.σ. γιαούρτι(ή 100 ml χυμό λεμονιού ή 200 ml υγρό απο προηγούμενη τυροκόμιση)
1/2 κ.γ. πυτιά για το πήξιμο του γάλακτος
1 κ.σ. αλάτι χοντρό
Αφού έχουμε ζεστάνει το γάλα στους 30 βαθμούς, το βάζουμε σε πήλινο δοχείο, προσθέτουμε το γιαούρτι(ή το χυμό λεμονιού ή το υγρό απο την προηγούμενη τυροκόμιση), το αλάτι και ανακατεύουμε καλά. Στη συνέχεια προσθέτουμε την πυτιά αφού την έχουμε πρώτα αραιώσει σε λίγο γάλα. Σκεπάζουμε καλά, το αφήνουμε ακίνητο για περίπου 24 ώρες μέχρι να ξινίσει.
Στη συνέχεια το μεταφέρουμε σε τσαντίλα ή καλούπι για να στραγγίξει.
Αν θέλουμε το ξινοτύρι μας μαλακό το αφήνουμε μόνο λίγες ωρες στο καλούπι ή την τσαντίλα, αν το θέλουμε πιο στερεό το αφήνουμε για 2-3 μέρες.
Το υγρό που θα τρέξει από την τσαντίλα το κρατάμε για να το χρησιμοποιήσουμε αντί για το λεμόνι ή το γιαούρτι. Για 5 κιλά γάλα θα κρατήσουμε περίπου 200ml υγρού.
Λαογραφικές πινελιές - Θύμησες της μαμάς Μαρίας.
''Οι νοικοκυρές παλιά έφτιαχναν το ξινοτύρι απο το ξινόγαλα, δηλαδή απο το υγρό που έμενε απο την παρασκευή του βουτύρου.Η διαδικασία είχε ως εξής : έβαζαν το γάλα μέσα στο κυλινδρικό ξύλινο καδί (ή κάδη ή μποτινέλο), και με ένα μακρύ ξύλο, που στην κάτω άκρη του, είχε έναν στρογγυλο δίσκο με μεγάλες τρύπες, χτυπούσαν το γάλα με δύναμη περιστροφικά μέχρι να χωριστεί το βούτυρο. Λένε πως χρειάζονταν 400 με 500 χτυπήματα μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία.Μάζευαν το βούτυρο σχεδόν στερεό πια, με τις παλάμες τους και το έβαζαν σε μια λεκανίτσα περιχύνοντας το με κρύο νερό, για να σφίξει καλά.Το υγρό που περίσσευε μέσα στο καδί ήταν το ξινόγαλο
Το ξινόγαλο το έβαζαν να βράσει σε πολύ σιγανή φωτιά, όταν άρχιζε να σχηματίζεται το ξινοτύρι στην επιφάνεια της κατσαρόλας το μάζευαν με έναν κεψέ.
Το ξινοτύρι παλιότερα το έβαζαν στα τηγανοψώματα, στα τυροπιτάρια και στις πίτες, πολλές φορές αποτελούσε την πρώτη ύλη στην τηγανιστή.Επίσης το έτριβαν πάνω απο τα φτιαχτά μακαρόνια,τις χυλοπίτες και τον τραχανά.
Όι παλιοί νοικοκυραίοι αντάλασσαν πρόιόντα, έτσι όταν κάποιος έδινε 1 κιλό ξινοτύρι έπαιρνε τρία κιλά σιτάρι.
Το ξινοτύρι στη Στενή τα παλιά χρόνια το έλεγαν κλότσο.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.