Κικεώνας: Η Ιλιάδα τον περιγράφει ως αποτελούμενο από κριθάρι, νερό, βότανα, και τριμμένο τυρί αιγών (XI, 638-641). Στην Οδύσσεια, η Κίρκη προσθέτει κάποιο μέλι και χύνει το μαγικό φίλτρο της σε αυτόν. Θεωρείται ότι είχε χωνευτικές ιδιότητες.
Μισό ποτήρι σιμιγδάλι, κάπου 2 ποτήρια κρασί, καμιά 250ρια γραμμάρια μαλακό ανάλατο λευκό τυρί (οποιουδήποτε τύπου πλην μυζήθρας) και μέλι. Οι αναλογίες δεν είναι δεσμευτικές.
Η παρασκευή είναι απλούστατη. Απλά βάζεις το σιμιγδάλι με το κρασί και το ζεσταίνεις. Διαλύεις μέσα το τυρί και βάζεις τόσο μέλι για όσο γλυκό θες να το κάνεις. Το φέρνεις αργά σε βράση, το κατεβάζεις από τη φωτιά και το ανακατεύεις μέχρι να δέσει
Σύμφωνα με τον κο Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ, που έχει μελετήσει επισταμένως τον Όμηρο και εμπιστεύομαι τις γνώσεις του, “Ὁ κυκεὼν ἦταν μεῖγμα ἢ κρᾶμα ἀπὸ Πράμνειο οἶνο (μαῦρο δυνατὸ καὶ στυφό), γίδινο τυρὶ τριμμένο καὶ ἄλφιτα λευκά (Λ 638-641). Στοὺς μεταγενεστέρους χρόνους, σύμφωνα μὲ τὸν Θεόφραστο (Χαρακτῆρες, Δ, 1-2), ὁ κυκεὼν ἦταν εὔχρηστος μεταξὺ τῶν χυδαίων”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.